DOĞRULAR VE YANLIŞLAR

            YAŞAMDAN GÖRÜNTÜLER-2

            (Emeklilik)

Çalışanlar;

İster devlet memuru, ister özel sektör mensubu olsunlar, daha iş hayatını yarılamadan emekli olmanın, olduklarında da ne kadar aylık ve ikramiye alacaklarının hesabını yaparlar.

Bunun içinde çalışırken dolgun ücret alma ve uygun görevler edinmenin mücadelesini verirler.

Ve bir gün, beklentileri olsa da olmasa da, emekli olma hakkını elde ederler.

Geriye dönüp baktıklarında ilk soru;

“Nasıl geçti bu yıllar?” olur.

Ardından da “Başarılı olabildim mi, emeğimin karşılığı verildi mi, umutlarım hayallerim ne ölçüde gerçekleşti?” soruları sıralanır.

Şüphesiz emeğinin karşılığını, hatta biraz fazlasını alanlar mutludur. Kötü uygulamalar ve kötü rastlantılar yüzünden hakkını kaybedenler ile yanlışlarından dolayı hak kaybına uğrayanlar ise mutsuzdur.

Görülüyor ki, çalışma hayatında herkesin umduğunu bulması, beklentilerini elde edip emekliliğine yansıtabilmesi olası değildir.

Bu nedenle, karamsarlığa yöneliş kadar, başkalarını kıskanma da son derece yanlıştır.

Yasal zorunluluklar dışında, hak edildikten sonra, emekli olma zamanını belirleme, yaşam boyu verilecek en önemli kararlardan biridir.

İşini sevmeyen, ya da amirleri, üstleri ve iş arkadaşları ile barışık olmayanların, beklemeden emekli olmaları yerinde bir karar olur.

Emeklilik, alışılan bir çok şeyden vazgeçip yeni bir yaşama başlamaktır.

Bir hobisi (yazı, resim, heykel, müzik vs.), yada herhangi bir uğraşı olmayanlar, genel olarak kendilerini boşlukta hissederler.

İlgisizlik, önemsemezlik ve bazen de istemezlik, onları iyice yalnızlığa iter, hatta bunalıma bile sokabilir.

Bu konuda, özellikle sağlık sorunu olan emeklilere, yakınları, arkadaş ve dostlarının yaklaşımı önemlidir. Biraz ilgi sevecenlik, onları mutlu edecek etkili bir ilaç yerine geçer.

Boşlukta kalmayı, önlemenin tek çaresi her hangi bir meşgale (uğraş)dir.

Örneğin; bir dernek ve diğer toplumsal kuruluşlarda, doğrudan veya gönüllü olarak görev alma, yada “Bu yaştan sonra mı?” demeden lisan yahut merak duyulan bir başka kursa katılma düşünülebilir.

Ne var ki çoğunluk, biraz da zorunluluktan, vakit geçirmek için kahvehane, lokal, kulüp ve benzeri yerleri tercih etmektedir.

Bu yerlerin, arkadaşlarla buluşma, dost edinme ve sohbet edip gazete okuma açılarından bir rahatlama sağladığı düşünülse de, çoklukla oyun oynayarak stres atma amacına yönelik olduğu da bir gerçektir.

Buralarda geçirilen zaman, yaşamımızdaki önemli kayıplarımızdan biridir maalesef.

Özetle emeklilik, sonbaharı yaşamak ve sonra da kışı beklemektir.

Her mevsimin hoşumuza gitmeyen özellikleri yanında, güzellikleri olduğunu da unutmayalım.