İyi Polisti Benim Babam

Benim babam iyi polisti… 10097 sicil sayılı…. 1954 yılında girmiş şerefli teşkilatımıza…. 67 yıl önce…

Metin ALPER

Trabzon İl Emniyet Müdürü,

1992 Polis Akademisi Mezunu

Benim babam iyi polisti…

10097 sicil sayılı….

1954 yılında girmiş şerefli teşkilatımıza….

67 yıl önce…

İlk görev yeri Bolu vilayetinin Düzce kazasıymış.

(İl ve ilçe tabirlerini hiç kullanmazdı babam. Onların zamanında vilayet ve kaza olarak geçermiş.)

Sonra Malatya’ya atanmışlar. Şark illerinden sayılmazmış o dönemde Malatya.

Sormuştum rahmetli anneme kamyon mu tutmuştunuz eşyaları götürmek için yoksa evden eve nakliyatla mı taşınmıştınız, diye.

Gülerek cevaplamıştı annem. O zamanda kamyonu kim bulurdu yavrum demişti.

Tren kompartımanından yer almışlar.

Bir kat yatak, yorgan, yastık, bir adet gaz ocağı, iki üç tabak çanak, çatal kaşık. 2 günde ulaşmışlar Malatya’ya… Yanlarında 6 yaşındaki ablamla.

1960 yılında şark hizmeti için Mardin iline atanmış babam. İhtilal yılları polis teşkilatının zor dönemleriymiş. Talim yapmışlar kışlalarda uzun süre.

Birçok badireler atlatmışlar ama alnının akıyla bitirmiş şark görevini.

Adana’ ya dönmüş babam,  ailenin çocuk sayısının beşe çıkmış haliyle.

Sırasıyla Ceyhan, Osmaniye ve Kozan kazalarında görev yapmış.

1966 yılında Kozan kazasında 1 komiser yardımcısı, 1 trafik polisi, 5 genel hizmet polisi olmak üzere toplam 7 Emniyet Hizmetleri sınıfı, 11 adet de Çarşı ve Mahalle Bekçisi olmak üzere toplam 18 personel varmış.

Bugün itibariyle 250’den fazla kişinin yaptığı hizmet o zaman 18 kişi tarafından yürütülmüş.

Araçlarınız yok muydu baba, diye sorduğumda tebessümle çizmelerimiz vardı oğlum demişti bana.

“Uzun çizmeleri çeker gece boyunca bekçilerin defterlerini imzalamak için yaya devriye gezerdik” diye eklemişti.

1967 yılında Akdağmadeni Komiserliğini kurması için babamı görevlendirmişler.

Bu günkü Akdağmadeni İlçe Emniyet Müdürlüğünü babam kurmuş. Hatırladıkça hala gururlanır o günleriyle….

1970 yılında Konya’daymış benim doğduğum yıl. Şeker Mahallesi Şeker Karakolunda görevliymiş. Geçici görevle Çumra ilçesinde de kalmış.

1976 yılında 22 yıllık hizmet sonunda 9 çocuk babası olarak Nevşehir kadrosundan emekli olduğunda, yüzünde devletine hizmet etmiş olmasının gururu, şerefli üniformayı yıllarca taşımasının sevincinin yanı sıra bu kutsi görevden ayrılmasının hüznü vardı.

Elinde görev yaptığı yıllarda almış olduğu takdirnameler, görevlerine ait fotoğraflar ve aklında o günlere ait güzel anılarla emeklilik hayatına Aksaray’ da başladı. Annem rahmetli polislik mesleğinin zorluklarını, çilesini çok yakından gördüğünden olsa gerek:

“Komiser bile olsa oğlumu polis yapmam, kızımı da polise vermem” dese de.

Yıllar sonra, oğullarından birisini Polis Kolejine yazdırdığı gün babamın keyfi ise görülmeye değerdi.

Benim Polis Akademisinden Komiser yardımcısı olarak mezun olmam, iki ablamın da polis memurlarıyla evlenmiş olması annemin büyük konuşmuş olmasından de sanırım.

İyi polisti benim babam.

Onun izinden yürüyen, Polis Koleji ve Akademisini bitirmiş ve 3 yıl Adıyaman’da yaklaşık 2 yıldır da Trabzon’da İl Emniyet Müdürlüğü görevine devam eden ben, bugünkü teknolojik imkânlarla yürütmekte olduğumuz hizmetlerin 67 yıl öncesinde ne zor şartlar altında yerine getirilmiş olduğunu en iyi kıyaslayan kişiyim sanırım.

Babam 2020 yılının 26 Mart günü 90 yaşında Aksaray’da rahmetli oldu.

10 çocuk babasıydı. Tam 19 torunu var. Torununun torunlarını gördü.

İyi polisti benim babam.

Her 10 Nisanda lacivert takım elbisesini giyerek yakasına Polis rozetini takar ve törenlere büyük bir heyecan ve hevesle katılırdı. O coşkuyu o sevinci ilk günkü gibi yaşardı.

Bu vesileyle babama ve hayatını kaybetmiş bütün meslektaşlarımıza rahmet, yaşayan tüm emeklilerimize ve çalışanlarımıza da sağlıklı uzun ömürler dilerim.