Üst Menu
Search
Generic filters

Ana Menu

Şevki DİNÇAL – Şiirleri

1952 Sivas ili  Şarkışla ilçesinde doğdu. İki buçuk yaşında babasını kaybetti. Zor geçen çocukluk yıllarından sonra, kısa bir süre sokaklarda, sonra da yetiştirme yurtlarında kaldı. Daha sonra 1967 yılında Ankara Polis Kolejini  kazandı  ve. 1973 yılına Polis Akademisini bitirerek, komiser yardımcısı olarak İzmir’de göreve başladı. Evli ve bir erkek çocuk babasıdır.

Emniyet teşkilatının her kademesinde çalıştı. Uyuşturucu ile mücadele ve kaçakçılığının önlenmesi konularıyla ilgili olarak A.B.D, Japonya, İngiltere, Fransa, Çek Cumhuriyeti  ve Almanya’ da seminerlere katıldı ve  Türkiye’yi uyuşturucu konularıyla ilgili olarak, Birleşmiş Milletlerde ve birçok ülkede temsil etti. 1997-2000 yıllarında Bilecik ve 2001-2006 yıllarında Kütahya İl Emniyet Müdürlüğü görevinde bulundu. 2006 senesi Mayıs ayında Emniyet Genel Müdürlüğü Teftiş Kuruluna geçti. İzmir Polis Teftiş Kurulu Bölge Başkanlığında altı yıl Polis Başmüfettişi olarak görevimi sürdürdü. 2012 yılının Mayıs ayında emekli oldu.

Yirmi bir şiir,  üç roman bir de güncel anı olmak üzere, toplam 25  kitabı yayımlanmıştır. 700 civarında şiiri Türkiye’nin değerli bestekârları tarafından bestelenmiş, bunlardan 70 adedi denetiminden geçerek TRT arşivlerine  girmiştir. Mevlanaca şiir kitabıyla İLESAM tarafından 2012 yılının şairi seçilmiştir.  MESAM ve İLESAM üyesidir.

Şiir Kitapları:

1-Sır defteri

2-Sır değil artık

3-Rubailer

4-Damladan deryaya

5-Arayış

6- Ertelenmiş Düşler

7-Hüzün Sokağında Aşk

8- Ben Seni Sevdim ya

9-Mevlanaca (İlesam şiir ödülü)

10-Ben Seni İki Kişilik Sevdim

11-Melekler Aşk Acısı Çeker mi

12- Sessiz Sesim

13-Aşk ve ötesi

14-Yokluğa Adanmış Aşk

15-Sır Kapısı

16-İkindi Hüznü

17-Öteki Gökyüzü

18-Duvarlar

19-Yüreğim Sana Emanet

20-Zaman tüneli

21-Sen ben ve ötesi

Diğer kitaplar:

1- İçimizdeki yarın – biyografi -anılar

2-Vazgeçiş- roman

3- Aşkın Alevi – roman

4-Tut kalbimin elinden – roman

Toplam kitap sayısı – 25

İki kitabı da yayına hazırlanıyor.

BAŞIM GÖZÜM ÜSTÜNE

Senden başka yar bilmem ömür boyu gözüme
Bak de yeter bakarım başım gözüm üstüne
İster aşk denizine ister hicran gölüne
Ak de yeter akarım başım gözüm üstüne

Yılda bir olsa bile seviyorum de hele
Senden gelmişse eğer sefadır bana çile
Yalnız kalbimi değil koca dünyayı bile
Yak de yeter yakarım başım gözüm üstüne

Yeter ki sen bekle de hiç kalır sabır taşı
Küçük bir umut bile olur gönül yoldaşı
Razıyım ömür boyu gece gündüz gözyaşı
Dök de yeter dökerim başım gözüm üstüne

Biliyorum bu aşkın yalnız sensin galibi
Her derdine razıyım çıkmasın tek talibi
Varsın yağmur yağmasın sen iste şimşek gibi
Çak de yeter çakarım başım gözüm üstüne

Tek söz etmem bu sevda vursa beni her yandan
Tanrım beni korusun benden bıktığın andan
Ne kadar sevsem bile bir gün olur dünyandan
Çık de yeter çıkarım başım gözüm üstüne

Biliyorum sevgili gönlünde yerim gurbet
İster sılaya çağır ister her gün sürgün et
Sen mutlu ol bir tanem ben ömür boyu hasret
Çek de yeter çekerim başım gözüm üstüne

Seni bu kadar sevmek yalnız benim günahım
Hiç şikâyet ettim mi bir gün çıktı mı ahım
Bir elimde yüreğim bir elimde silahım
Sık de yeter sıkarım başım gözüm üstüne

BEN SENİ UNUTURUM

Unutmak mı diyorsun sakın diline alma
Dünya yanar kül olur ben seni unuturum
Yüreğimin harından kutuplarda bir anda
Buzlar erir sel olur ben seni unuturum

Göklerin ağlayarak azap çektiği yerde
Gecenin yıldızları bir bir döktüğü yerde
Okyanusun damlaya boyun büktüğü yerde
Kelebekler sal olur ben seni unuturum

Bir daha kovulursa cennetten Âdem Baba
Şeytan yaptıklarından çekilirse hesaba
Madem doğduysan Gülüm boşuna bütün çaba
Har ateşler gül olur ben seni unuturum

Kayalar dile gelir unut diye bağırır
Dağlar aşk meclisine muhabbete çağırır
Hayat kendi rahminden bin kopyanı doğurur
Bana da bir hal olur ben seni unuturum

Uğraşma ey sevgili ateşten su olur mu
Kabul etmesen bile var olan kaybolur mu
Aşkın sonsuzluk bende başkasını bulur mu
Mecnun kalbim çöl olur ben seni unuturum

Kim bilir çok istersen zaman tersine döner
Ay sıkılır halinden bakarsın yere iner
Ne zaman bütün dünya bir tek serçeye biner
Her yer kalbe yol olur ben seni unuturum

Benim aşka feryadım yüreğimden yükselir
Kader son sözü söyler elbet başa o gelir
Dilim ne söylese de gerçeğini Hak bilir
Ruhum hiçe kul olur ben seni unuturum

GECELER

Bilmem ki dilini nerde yitirdi

Ben ağlarken neden sustu geceler

Her gelen gün yeni yokluk getirdi

Belki de bu yüzden küstü geceler

Kalbimin acıyla attığı yerde

Umudun kaşını çattığı yerde

Akşam güneşinin battığı yerde

Elemdi kederdi yastı geceler

Gün aşk defterine bir şey yazarken

Hayaller başımda üzgün gezerken

Yıldızlar telaşla beni süzerken

Ruhumu göklere astı geceler

Hayatın yüzüne bir maske takıp

Yaşlı gözlerime uzaktan bakıp

Yokluğun kalbine sır gibi akıp

Yel olup başımda esti geceler

Giderken gözüme bakan yollara

Düşsüz sabahlara çıkan yollara

Sonsuzluğa doğru akan yollara

Karanlık ayakla bastı geceler

Işığından yoksun günler ağlarken

Umut kollarını aşkla bağlarken

Suskun yüreğimi hasret dağlarken

Her yandan yolumu kesti geceler

 

Şevki DİNÇAL