ŞİİRLER

ŞARK DÖNÜŞÜ

Ardanuç’un yamaçları kayadır

Namertlerde bulunmayan hayadır.

Kötülüğü yaptıranda mayadır.

Dosta vefa kalmadı ki kardaşım.

Şahin Baz’a dalar sürer izini

Yeller keser alıcının hızını

Yiğit ölür ana döğer dizini

Ahde vefa kalmadı ki kardaşım.

Yollar ırak düşman hayli hesaplı

Oluklu kamalar sırtımda saplı

Filizli yahniler yalnızçam hepsi,

Yol vermiyor başgedikler kardaşım.

Yağız atım çatlar oldu köpükten

Kurşun yedi yürüyemez topuktan.

Çetelerde iz koparır sapaktan

Aydoğdu’ya bir ün kalsın kardaşım.

Güçlü olan haklı olur dağlarda

Kanlı gömlek bırakırız bağlarda

Ardımızda yavuklumuz ağlarsa

Karlar örtsün üstümüzü kardaşım.

UFUK ÖTESİNDE NE VAR

Dün gece rüyamda istasyondaydım.

Trenden aniden iki genç indi,

Biri “baba” dedi diğeri güldü

Sanki nefsim ile kavgadaydım.

Kollarım uzandı sevgi şavkıyla

Fırat’tan Ağrı’dan cana can geldi.

Bir tekbir getirdi bağrımı deldi

Sırtında çantası evi barkıyla.

Saçları kınalı saldım dağlara

Elinde tüfengi bir yol aradı

Vatan yıkılırken karanlıklarda

Ne bebe ne bala herkes ağladı,

Anama dedim di: “torunun dağda”

Bilesin hainler saldırmış yurda

Tendürek’te kalmış yiğitim darda

Devletlu efendim selamet harda?

Sonsuzun sonunda bir yol varmı dı?

Rüyada uzanan kolum utandı

Seddi çine kadar asya vatandı

Hayal kurmak sanki bize armıydı?

                        Memduh ŞENOL

                        Emekli Komiser