ATIŞ TEKNİĞİ HAYATIMIZI KURTARABİLİR (II)

M.Tayfun ACARLI

Emekli Emniyet Müdürü

Geçen sayıda yayınlanan yazımda bir örnek vermiş ve bir atış tekniğinden bahsetmiştim.

Bu yazımda atıcılık piyasasında bilinen ve benimsenen diğer atış tekniklerinden bahsetmek istiyorum.

Anlatacağım bu teknikleri okuduğunuz zaman, tabanca kullanırken sadece bir tekniğe bağlı kalarak iyi bir silahşör olunamayacağını göreceksiniz sanırım.

Çünkü, bu teknikler birbirine yakın gibi görünmekle birlikte değişik pozisyonlarda her birinin ayrı önemi ve pozisyona yatkınlığı vardır.

KLASİK DURUŞ ŞEKİLLERİ

A – JERRY USHER DURUŞU

Silah sağ elle kavranmıştır. Sağ kol, dirsekten, üst kol ile ön kol 90 derecelik açı yapacak şekilde kırılmıştır. Silah, vücudun merkez ön noktasında yere doğru hafifçe eğim yapacak şekilde tutulmaktadır. Sol el, yanda rahatça bir şekilde kemer hizasında bırakılmalıdır. Ayaklar omuz genişliğinde ve düz olarak dengeyi ve rahatlığı sağlayacak şekilde konumlandırılır. Bu pozisyondan:

1- Hedef, atıcıdan uzaklaşıyorsa ve nişan alınarak atış yapma zorunluluğu varsa; dizler kırılır, ayakların pozisyonu bozulmaz. Sırt dik vaziyette, kol ileriye doğru atış yapmak üzere uzatılır ve göz hizasına kaldırılır. Sol el koruma pozisyonundadır. Tek elle atış yapılır. Bu durumda nişan alınması kolaylaşır ve net hedef görüşü sağlanır.

2- Hedef atıcıya doğru yaklaşıyorsa; en baştaki koruma duruşundan sağ ayak geriye alınır. İki ayak arasındaki açıklık, 2 omuz genişliğidir. Vücudun ağırlığı arkadaki sağ ayak üzerindedir. Bu duruşta kol ileriye uzatılmaz. Kol, en baştaki yerinden ve kollar (ön kol-üst kol) 90 derece iken atış yapılabilir. Nişan alınmaz ve nokta atışı yapılır. Sol el boşta ve koruma durumundadır.

Bu duruşun köşe dönerken kullanılan versiyonu:

Silah yine sağ eldedir ve ön kol-üst kol 90 derecedir. Sol kol duvarı yoklayarak ilerlemeyi kolaylaştırır. Sol ayak öndedir. Hedefle karşılaşıldığında, sağ ayak geriye alınır ve mesafe yine 2 omuz genişliğine ulaşır. Silah göbeğin biraz üzerinden ateşlenebilir. Bu sırada vücudun arkaya doğru biraz eğilmesi doğrudur.

B- FAIRBAIRN-APPLEGATE DURUŞU:

Sol ayak hafifçe öndedir. Silah, sağ eldedir. Sağ kol dümdüz olarak ileriye doğru uzatılmıştır. Bu pozisyonun temel özelliği, silahı tutan elin her zaman uzanıyor olması ve kolun kırılmamasıdır. Hazırlık pozisyonunda kol dümdüz olarak ve silahın namlu ucu yeri gösterir vaziyette tutulur. Sol el boştur, koruma pozisyonundadır. Bu pozisyondan atışa geçerken sol diz üzerine ağırlık verilerek, her iki diz de kırılarak ve öne doğru uzanarak atış yapılır. Atış yapılırken nişan alınır. Eğilme sırasında hedef üstünkörü olarak da görülse atış yapmak mümkündür.

C- JIM CIRILLO DURUŞU:

Ayaklar, omuz genişliğince açılmıştır. Karşıya bakar vaziyette dik olarak durulur. Silah, her iki elle kavranır, göğüs hizasında ve tam orta öndedir. Kollar dümdüzdür. Nişan alınmadan nokta atışı yapılır.

D- WEAVER DURUŞU :

Sol ayak önde, sağ ayak arkada, ayaklar omuz genişliği açılmıştır. Silah, sağ eldedir ve kol hafifçe kırık ön-aşağıda pozisyondadır. Sol el, bu pozisyonda, sağ eli dışarıdan kavrar ve sol dirsek biraz daha fazla kırılmıştır. Silah 45 derecelik açıyla yeri gösterir. Bakışlar hedefi aramaktadır. Hedef görüldüğünde duruş pozisyonu bozulmadan, kollar silahı göz hizasına kadar kaldırır. Sağ kol dümdüz, sol kol dirsekten kırılmış ve sanki boşlukları almak istiyormuşçasına, sağ kola destek olmaktadır. Buradan nişan alınarak atış yapılır.

E- JIM GROVER DURUŞU:

Ayaklar omuz genişliği açılmış ve yan yanadır. Ayakta dik durulur. Silah sağ tarafta ve kol dirsekten kırıktır. Silahı tutan el oldukça yukarıya çekilmiştir. Üst kol ile ön kol arasındaki açı 45 derecedir ve namlu doğrudan karşıyı gösterir. Silah sağ elde tutulmasıyla, sol el ihtiyaca göre kapı açmak, el feneri tutmak için kullanılır.

Hedef görüldüğünde sol el, sağ eli kaplar ve silah göz hizasına kaldırılır. Her iki kol da gergin olarak göz hizasına kaldırılır. Nişan alınarak çift kolla atış yapılır. Silah orta-ön pozisyondadır.

F- MASSAD AYOOB DURUŞU:

Sağ ayak hafifçe öndedir. Silah sağ elde ve sağ tarafta, göğüsten 20-25 cm. önde tutulur. Silahın namlusu 45 derecelik bir açıyla havayı gösterir. Sol el, sol göğüs altında yumruk şeklinde veya kullanıma hazır pozisyondadır. Tehlikeyle karşılaşıldığında sağ ayak biraz daha öne alınır ve silah sağ elle, göz hizasına kadar kaldırılır. Buradan nişan alınır ve ateş edilir. Bundan önceki silahın tutulduğu hazırlık pozisyonunda üst kol, ön kol açısı 45 derecedir.

G- SOUTHWEST TACTİCAL DURUŞU :

Her iki elle, silah göbek üzerinde temas halinde ve tam ortada tutulur. Kollar gövdenin yanlarına adeta yapışmıştır. Silahın namlusu ileriyi gösterir. Ayaklar omuz genişliğince açık ve yan yanadır. Silah sağ eldedir ve sol el dışarıdan kavrar ama her iki kolla destekli atış yapılır. Bu pozisyonda silah nişan hattına getirilir ve gözle nişan alınarak atış yapılır.

Yukarıdaki atış tekniklerinden anlaşılacağı üzere eğitim sırasında sabit bir duruşla atış yapma alışkanlığı artık mazide kalmış bir eğitim şeklidir.

Atış eğitimine başlarken böyle bir eğitim ilk başlarda bazı tekniklerin oturtulabilmesi için faydalı olabilir. Ancak ilerleyen eğitim sürecinde sadece bir tek atış pozisyonuna bağlı kalarak eğitime devam etmek sakıncalıdır.

Görev sırasında motorize – yaya devriye, nokta görevi veya operasyon ortamında ne zaman bize saldırıda bulunulacağı veya silah kullanma mecburiyetinde kalacağımız önceden belli değildir. O halde, her koşulda atış yapılabilinecek bir eğitim sistemi uygulanmalıdır.

İşte, çeşitli atış tekniklerinin önemi o zaman ortaya çıkmaktadır.

Eğitim esnasında gözden uzak tutulmaması gereken en önemli konu tabancanın ateşlenmesinden sonra meydana gelen gürültü korkusunun izole edilmesidir.

Tabancayı ilk defe gören veya eline alan bütün silahşör adayları horozun iğneye – iğnenin kapsüle darbe yapmasıyla barutun yanması sonucunda çekirdeğin namluyu terk ederken meydana gelen gürültü (patlama) ürkmesi vardır. Atış eğitiminin ilk başlama noktası da bu ürkmeyi ortadan kaldırmak olmalıdır.

Bunun için önce teşkilatımızın her biriminde bolca bulunan ve özel tesisat aramayan ucuz eğitim olanağı sağlayan havalı tabanca ve tüfeklerle eğitim yapılmalıdır.

Havalı tabanca-tüfek eğitiminden sonra elektronik hedef sistemlerinde kabze kavrama, tetik ezme, doğru nişan alma, kalça atışları, nokta atışları vs. eğitimine geçilmelidir.

Tabanca eğitim bütün eğitim sistemleri gibi masraflı bir sistemdir. Ancak bunu ucuza maletmek akıllı bir strateji ile mümkündür.

Öncelikle, başta eğitim kurumlarımız olmak üzere her ile yarı açık poligon yapılmalıdır.

Yarı açık poligonlar kapalı poligonların üçte bir fiyatına mal olmaktadır.

İkinci olarak, havalı tabancalarla eğitime önem verilmelidir. Havalı tabancalarla yapılan eğitim silahşörün korku ve beceriksizliklerinin en ucuz, en kolay izole edilebilinen eğitimdir. 250 adetlik bir kutu havalı tabanca diabol saçması, 9 mm’lik üç tek fişek (mermi) fiyatına eş değer denilirse fazlaca bir abartma yapılmış olmaz.

Üçüncü olarak, 9 mm’lik fişeklerle (mermi) eğitim yapılacağına 22 cal’lik fişeklerle (mermi) eğitim yapılması daha ucuzdur. 1 adet 9 mm = 5 adet 22 cal.

Seneler öncesi uzağı iyi gören ve eğitimde tasarrufu düşünen büyüklerimiz MP5’leri alırken 22 cal’lik namlu, şarjör ve diğer aparatlarıyla birlikte almışlarsa da her halde şu anda bu malzemeler depolarda çürümeye terk edilmiş atıl durumdadır. 22 calibre toplu Colt marka tabancalarda aynı durumdadır.

Sadece Polis Akademisi öğrencilerinin bir tanesinin bir yıl içinde 150 adet mermi (fişek) tükettiği göz önüne alınırsa yapılacak tasarruf ortadadır.

Görev sırasında bir çok şehit, gazi ve yaralı vermemize rağmen idareciler atış eğitimine gereken önemi vermemektedir. Önemli bir ders olarak görülmemesinin mantığını anlamak mümkün değil.

Son aylarda meydana gelen soygunlar sırasında suçlularla karşı karşıya kalan personelimizin beceriksizliği ve tutukluluğu ortada. Personelin içine düştüğü durumun hesabı personele sorulmakta. Aksine bir hesap sorulacaksa eğitimcilere, müfredatçılara ve idarecilere sorulması gerekir.

Seneler boyu var olan ancak üzerine hiç eğinilmemiş bir konuda solaklıktır.

Kıyafet Yönetmeliğimizden başlayan eğitimle devam eden ve tabanca ithal edilirken sol elini kullananların hiç düşünülmediği bir açığımızdır.

Sağ elini kullanan bir kişi nasıl sol eliyle başarılı olamıyorsa aynısı solaklar içinde geçerlidir.

Silah eğitiminde silahşörün, yukarıda arz edilen atış teknikleri ışığında atış öğretmeni, psikolog, yakın savunma uzmanları tarafından hazırlanmaları gerektiği düşüncesindeyim.

Saygılarımla.